Kuratorka: Xiaofei Mo
Bilety: Rezerwacja online. Bilety do nabycia w kasie w dniu wy?wietlania filmu.
Bilety w cenie 12/14 z?, bezp?atne z biletem na wystawy
Program towarzysz?cy wystawie Duchy Wspólnoty / Public Spirits

Przegl?d filmów towarzysz?cych wystawie Duchy wspólnoty / Public Spirits to wybór rozmaitych dzie? rzadko zestawianych ze sob?, które pozwalaj? na przyj?cie odmiennej perspektywy wobec tematów poruszanych na wystawie. W obecnych warunkach ponadnarodowego kapitalizmu, masowych migracji i obiegu informacji na niespotykan? wcze?niej, globaln? skal?, pa?stwa narodowe sta?y si? bardziej otwarte, a i ich definicje mniej sztywne. Badanie ram lokalnych, oddolnie budowanych spo?eczno?ci w porównaniu z oficjalnymi pa?stwami wi??e si? cz?sto z ryzykiem popadni?cia w natywistyczn?/lokalistyczn?/eskapistyczn? retoryk?. By? mo?e za pomoc? poj?? zaczerpni?tych od Michaela Hardta i Antonia Negri ?atwiej b?dzie nam zrozumie? dzisiejsze pa?stwa narodowe jako w?z?y powi?za? i przep?ywów, które nieustannie si? rekonfiguruj? w ramach zglobalizowanej sieci. Problematyka mobilno?ci jest punktem wyj?cia dla propozycji wybranych do programu filmowego. Wychodz? one poza tera?niejszo?? i przygl?daj? si? powstawaniu dwóch szczególnych „figur” w powojennej historii: samochodu i „nowego cz?owieka”, rzucaj?c ?wiat?o na kszta?towanie si? naszej dzisiejszej struktury politycznej.

Samochód – nasz pierwszy bohater – jest symbolem industrializacji. Film otwieraj?cy przegl?d to prze?omowe dzie?o Kidlata Tahimika Perfumowany koszmar (Perfumed Nightmare, Filipiny, 1977), na wpó? autobiograficzna bajka, w której re?yser, graj?c samego siebie w roli kierowcy jeepneya, o?wiadcza: „Jestem Kidlat Tahimik, sam wybra?em swój pojazd i mog? przekracza? nim wszystkie mosty”. Tahimik, za?o?yciel fanklubu Wernhera von Brauna w swojej wsi, zabiera nas w podró? prowadz?c? do pojednania z histori? kolonialn? i technologicznym determinizmem. W odró?nieniu od fabryki jeepneyów, produkuj?cej pi?? kutych r?cznie pojazdów na tydzie?, w filmie Oto Honda (This is Honda, Japonia, 1962), zamówionym przez s?ynnego producenta samochodów, widzimy niezwykle wówczas nowoczesn? lini? monta?ow? zdoln? do produkcji dwunastu silników na sekund?. Oparty tak?e na w?tkach autobiograficznych, film ten jest osobliwym po??czeniem marze? i maszynach i opowie?ci pracowników fabryki, którzy w przerwach mi?dzy zmianami fantazjuj? na temat polowania na zwierz?ta z tylnego siedzenia motocykli Hondy.
W drugiej sesji zestawiono ze sob? komediodramat Ajantarik w re?. Ritwika Ghataka (Indie, 1958) oraz Gomashta w re?. Engineera Latifa (Afganistan, 1992). Oba filmy badaj? ró?ne formy mobilno?ci, wspó?zale?no?ci i pracy poprzez staranne przedstawianie konkretnej rzeczywisto?ci spo?ecznej. Ajantarik, znany te? pod tytu?em The Unmechanical b?d? The Pathetic Fallacy, opowiada histori? cynicznego taksówkarza, mieszkaj?cego na terenach przemys?owych, którego jedynym towarzyszem jest jego samochód (w filmie to posta? animowana) – chevrolet jalopy o imieniu Jagaddal. Drugi film – Gomashta – którego akcja rozgrywa si? wokó? niebezpiecznej górskiej prze??czy, to przekorne po??czenie ró?nych gatunków: filmu drogi, filmów szpiegowskich i spaghetti westernów. Daje on wgl?d w wielo?? graczy i ugrupowa? zwalczaj?cych b?d? zaanga?owanych w produkcj? i przemyt narkotyków, ?ród?o dochodów mud?ahedinów w czasach komunizmu w Afganistanie.

Drugim motywem przewodnim przegl?du jest poj?cie „nowego cz?owieka” i to, w jaki sposób subiektywne wizje zosta?y przetworzone i skonstruowane spo?ecznie. Cierpk? i humorystyczn? krytyk? znajdziemy w filmie René Viéneta, przyw?aszczaj?cym sobie formu?? sytuacjonistów w tytule Czy dialektyka mo?e rozbija? ceg?y? (Can Dialectics Break Bricks?, Francja, 1973). Viénet zast?pi? dialogi filmu o sztukach walki rodem z Hongkongu swoimi w?asnymi, przekszta?caj?c pierwotn? histori? buntu antykolonialnego podczas japo?skiej okupacji Korei w konflikt mi?dzy proletariatem a klas? biurokratyczn?, zamieniaj?c wszystkie efektowne kopniaki w ciosy ideologiczne i teoretyczne spory. W podobnie surrealistycznym tonie utrzymany jest drugi film w tej sekcji: Czerwony oddzia? kobiet (The Red Detachment of Women, Chiny, 1970), zapis baletu z rewolucji kulturalnej, cz??ciowo oparty na prawdziej historii. Nakr?cony na tropikalnej wyspie w pobli?u po?udniowej granicy Chin film przedstawia grup? kobiet w wojskowych mundurach, trzymaj?cych karabiny i poruszaj?cych si? w idealnej synchronizacji. Cia?a kobiet zostan? poddane podwójnej operacji: politycznemu przebudzeniu, ale tak?e mechanizmowi standaryzacji.

Ostatni zestaw fimów zabiera nas w inne rejony nadmorskie – na pi?kne, bli?ej nieokre?lone wybrze?e w Ameryce Po?udniowej. Diabe? morski (Amphibian Man, ZSRR, 1962) – po trosze science fiction, fantasy i romans, – to ba?? o syrenie na opak: m?ody m??czyzna, który zamieszkiwa? g??biny oceanu, odk?d jego ojciec (marz?cy o stworzeniu utopijnej, podwodnej republiki) wyposa?y? go w skrzela, poszukuje mi?o?ci i akceptacji na l?dzie. Urzekaj?cy publiczno?? dziwnym, obcym ?wiatem wype?nionym muzyk?, ?wiat?em neonów, ta?cem i ?wiec?cymi kostiumami, film pobi? rekordy ogl?dalno?ci krótko po premierze. Po tym niesamowitym filmie kostiumowym czeka nas film mro??cy krew w ?y?ach. A.K.A. Seryjny morderca (A.K.A. Serial Killer, Japonia, 1969) w re?. Masao Adachiego, ?ledzi histori? dziewi?tnastoletniego ch?opca, który zosta? skazany za morderstwo czterech osób w czterech ró?nych japo?skich miastach. W tym thrillerze, w którym zabójca jest nieobecny, kamera pokazuje pozostawiony przez niego, opustosza?y krajobraz – czysty wyraz si?y politycznej, która tak skrzywi?a m?odego cz?owieka, ?e sta? si? szalonym morderc?.

Program nadchodz?cych pokazów:
Zestaw trzeci: 18 grudnia
18.30
Czy dialektyka mo?e rozbija? ceg?y? (Can Dialectics Break Bricks?), 1973
re?. René Viénet (Francja, ur. 1944)
35mm przeniesione na ta?m? wideo, 82’
W j?zyku francuskim z polskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci artysty

20.00
Czerwony oddzia? kobiet (Red Detachment of Women), 1970
re?. Pan Wenzhan (Chiny, ur. 1924), Fu Jie (Chiny, ur. 1930)
35mm przeniesione na ta?m? 16mm, 105’
W j?zyku chi?skim z angielskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci Arsenal – Institute for Film and Video Art

Zestaw czwarty: 8 stycznia
18.30
Diabe? morski (Amphibian Man), 1962
re?. Vladimir Chebotaryov (ZSRR, 1921–2010), Gennadi Kazinsky (ZSRR, 1910-1983)
35mm przeniesione na ta?m? wideo, 95’
W j?zyku rosyjskim z polskimi napisami

20.15
A.K.A. Seryjny morderca (A.K.A. Serial Killer), 1969
re?. Masao Adachi (Japan, b. 1939)
35mm przeniesione na wideo, 86’
W j?zyku japo?skim z polskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci Adachi Screening Committee

---
Za nami pokazy:
25 wrze?nia
18.30
Perfumowany koszmar (Perfumed Nightmare), 1977
re?. Kidlat Tahimik (Filipiny, ur. 1942) W j?zyku tagalskim (tagalog) i angielskim, z polskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci artysty

Oto Honda (This is Honda), 1962
Honda Motor and Nichiei Science Film Studio (Japonia)
35mm przeniesione na ta?m? wideo, 35’
W j?zyku japo?skim z angielskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci Muzeum Filmów Naukowych, Japonia

Wst?p kuratorki przegl?du, dyskusja otwarta dla publiczno?ci

Zestaw drugi: 30 pa?dziernika
18.30
Ajantarik, 1958
re?. Ritwik Ghatak (Indie, ur. 1925)
35mm przeniesione na ta?m? wideo, 97’
W j?zyku bengalskim z polskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci Indiancine.ma

+Gomashta, 1992
re?. Engineer Latif (Afganistan, ur. 1950)
35mm przeniesione na ta?m? wideo, 16’
W j?zyku dari z polskimi napisami
Dzi?ki uprzejmo?ci Afghan Film Archive


Xiaofei Mo (ur.1986) zajmuje si? archiwizacj? dokumentów audiowizualnych i dzia?a w Nowym Jorku. Interesuje j? poetycko?? i porowato?? materia?ów filmowych. Obecnie pracuje w kooperacyjnej platformie archiwaliów Mysterious Objects at Noon. By?a mi?dzy innymi redaktork? katalogu Zhou Tao: Blue and Red (2015), asystentk? w projekcie filmowym CAMP Men at Work with Boxes in Stereo (2015), pracowniczk? naukow? w the Seagull Foundation for the Arts w Kalkucie (2008), mia?a te? wyst?pienia w Met Breuer oraz International Studio & Curatorial Program. Ponadto pracuje w archiwum Asia Art Archive in America, gdzie zarz?dza publicznie dost?pn? kolekcj? prac wideo-art. Zrealizowa?a te? wiele wydarze? publicznych, w tym konferencj? Archival Impulse: Collecting and Conserving the Moving Image in Asia (w ramach wspó?pracy z Museum of Modern Art i Collaborative Cataloguing Japan w 2015) i seri? pokazów My Camera Doesn’t Lie? Documentary Aesthetics in East Asia (Columbia University, 2015). Posiada tytu? doktorski z logiki (Uniwersytet Sun Yat-sen) i magisterski ze studiów nad kinem (New York University). 

poprzednia strona.