Jesie? 1989 pozosta?a w naszej pami?ci jako sekwencja spektakularnych wydarze?: Praga, Berlin, Bukareszt. Historia dzia?a si? na naszych oczach. Ogl?dali?my rewolucje. Najpe?niejszy scenariusz rewolucji dostarczy?a Rumunia, ??cznie z jedno?ci? miejsca i czasu. Wszystko rozegra?o si? w ci?gu zaledwie dziesi?ciu dni tylko w dwóch miastach. Powstanie narodowe, obalenie w?adzy, egzekucja dokonana na panuj?cych. Po pierwszych rozruchach w Timiszoarze, kiedy to rz?dowi uda?o si? jeszcze odizolowa? miasto od reszty kraju, dosz?o do przewrotu w Bukareszcie, uwiecznionego kamerami. Tamtejsza stacja telewizyjna zosta?a zaj?ta przez demonstrantów. Przez ok. 120 godzin nadawa?a bez przerwy, ustanawiaj?c nowe miejsce wydarze? historycznych - studio telewizyjne. Mi?dzy 21.12.1989 (ostatnie przemówienie Ceausescu) a 26.12.1989 (pierwsze sprawozdanie telewizyjne z jego procesu), kamery niemal w ca?o?ci zarejestrowa?y wydarzenia w najwa?niejszych miejscach Bukaresztu. ?rodek przekazu, dominuj?cy w danym okresie, zawsze kszta?towa? histori?. A ju? na pewno europejsk? nowo?ytno??. Wiadomo, ?e wiek XX jest wiekiem filmu. Ale dopiero kamera wideo, która dysponuje szerszymi mo?liwo?ciami, je?li chodzi o czas nagrania i mobilno??, mo?e udoskonali? proces „filmowania” historii. Film „Wideogramy rewolucji” jest prowokacj?. Niekoniecznie wida? to na pierwszy rzut oka, chocia? tytu? brzmi do?? niezwykle, jak na film wy?wietlany w kinach. Poj?cie „wideogram”, zawarte w tytule, oznacza to, co aparatura wideo zarejestrowa?a na ta?mie. Film porywa widza w wir obrazów rumu?skiej rewolucji, a jednocze?nie zmusza go do zachowania dystansu wobec nich.

poprzednia strona.