Wyst?p
W bran?y reklamowej ka?de wyra?enie j?zykowe dyskutowane jest bardziej drobiazgowo ni? na seminariach z poetyki, za? motyw wizualny dog??bniej interpretowany ni? w rozprawie ikonograficznej. Inscenizuj?c prezentacj? omawia si? nie tylko metody reklamowania, lecz tak?e sposoby ich prezentacji metod reklamowania. Je?li sama tylko ufna koncentracja na najdrobniejszym detalu wywo?uje metafizyczny zawrót g?owy, to podwójne dno tym bardziej staje si? chwiejne. „Wyst?p” to portret agencji reklamowej podczas reklamowania przez ni? jej w?asnego produktu - koncepcji kampanii na rzecz nowego koncernu optycznego. Klient - menad?er koncernu, d?ugi czas pozostaje w roli widza. Od jego decyzji zale?y zlecenie warte miliony. Inscenizacja agencji reklamowej, przygotowywana ca?ymi dniami i przemy?lana w ka?dym szczególe, napuszona autoprezentacja, maj? sprawia? wra?enie improwizacji. Farocki dok?adnie j? obserwuje, bez obja?nie?, bez komentarza, bez ewidentnej krytyki.

Rekrutacja
„Latem 1996 roku filmowali?my trening z ubiegania si? o prac? - kursy, na których uczestnicy ucz? si?, w jaki sposób nale?y stara? si? o zatrudnienie. Filmowali?my osoby pozostaj?ce d?ugi czas bez pracy, którym dobroczynna w?adza narzuci?a taki kurs. Filmowali?my menad?erów, których roczne wynagrodzenie wynosi dwie?cie tysi?cy marek i którzy mogli sobie pozwoli? na prywatnego trenera, tak jak kiedy? wolni obywatele Aten pobierali nauk? retoryki u domowego niewolnika. Absolwenci szkó?, uczelni, przekwalifikowani, permanentnie bezrobotni, byli narkomani i kierownicy ?redniego szczebla - wszyscy powinni si? nauczy?, jak oferowa? i sprzedawa? siebie samego, co okre?lane jest mianem self management, czyli zarz?dzaniem sob?. Ta samodzielno?? jest by? mo?e tylko metafizycznym hakiem, na którym zawieszona jest to?samo?? spo?eczna. Podczas rozmowy w sprawie pracy powinien pojawi? si? ca?y cz?owiek, a nie tylko jego wymierne kwalifikacje, przes?ane uprzednio na papierze. To ca?y cz?owiek czuje si? zaakceptowany albo odrzucony. Kafka przedstawi? przyj?cie do pracy, jako wst?pienie do Królestwa Bo?ego i napisa?, ?e droga zarówno do jednego, jak i do drugiego jest niepewna. Z najwi?ksz? czo?obitno?ci? mówi si? dzi? o otrzymaniu pracy, jakby to by?a ziemia obiecana. Jak zar?czyny przygotowuj? na dzie? wesela, a okres Adwentu na Bo?e Narodzenie, tak trening przed rekrutacj? pomy?lany jest jako wczuwanie si? w nastrój tej wielkiej chwili. Wa?na chwila szybko mija, wi?c chodzi o to, aby antycypuj?c j?, wyd?u?a? czas jej trwania, doprowadza? do pe?nego rozkwitu uczucia nadziei i obawy. Spotkali?my kursantk?, która odby?a ju? pó? tuzina takich szkole?. Pewnie nigdy nie znajdzie pracy, o ile kto? nie zaproponuje jej, aby sama poprowadzi?a takie kursy” - Harun Farocki.

poprzednia strona.