Pierwszy program skupia si? na „ruchu obiektów” – tworzyw, materii nieo?ywionej i przedmiotów.
Laszlo Moholy-Nagy i Hy Hirsch o?ywiaj? rze?by mistern? prac? ?wiat?em i wychwytuj? ich materi? i faktur? za pomoc? odbi? i kontrastu.
Ch?? o?ywienia nieo?ywionego jest obecna równie? w filmach Lise Inger Hansen. Thomas Bartels i Takashi Ito, którzy u?ywaj? techniki piksylacji, to znaczy animuj? przedmioty klatka po klatce – aby tchn?? w nie ?ycie.
Sk?aniaj?cy si? ku abstrakcji organicznej, Stan Brakhage przykleja ?d?b?a trawy i owady bezpo?rednio na ta?m? filmow?. Len Lye rysuje na czarnej celuloidowej klatce filmowej bia?e wst?gi; José Antonio Sistiaga „wypala” ?wiat?em s?onecznym kszta?ty bezpo?rednio na emulsji ?wiat?oczu?ej, Thierry Vincens filmuje niezwyk?e reakcje chemiczne w takt muzycznych eksperymentów Pierre’a Henry’ego

Laszlo MOHOLY-NAGY
LICHTSPIEL SCHWARZ-WEISS-GRAU, Niemcy, 1930, 35 mm, czarno-bia?y, niemy, 24 ips, 5min30
Nak?adanie si? metalowych obiektów i cieni. Cienie pojawiaj? si? ponownie, nag?y cie? balonu z aureol? ostrego ?wiat?a bawi si? w refleksach minionej po?wiaty. Dodatkowy odblask obraca si? wokó? w?asnej osi, mo?emy zobaczy? to z góry, z do?u, z przodu i z ty?u. W zwolnionym tempie, przyspieszone, odwrócone. Masa detali. Du?e, b?yszcz?ce, czerwone balony ko?ysz? si? z prawej do lewej. Z lewej do prawej. Non stop. Pozytyw i negatyw, ostre ?wiat?o, pryzmaty, które ci?gle rozszczepiaj? si? na drobiny. „Pijane” filtry, wejrzenie przez kraty poprzez ma?e szczeliny; automatyczne przes?ony. B?yski ?wiat?a, poruszaj?ce si?, o?lepiaj?ce. Wiruj?ce, powracaj?ce spirale. Wszystkie sta?e kszta?ty rozmywaj? si? w ?wietle.

Lise Inger HANSEN
HUS, Norway, 1998, 16 mm, kolor, Optique, 24 ips, 7min30.
Po norwesku “dom” to “Hus”. Ten film jest eksperymentaln? animacj?, nakr?con? w czasie rzeczywistym na pustyni w Kalifornii. U?yli?my fazowania ruchu i up?ywu czasu (ekspozycji przerywanej). Film zosta? nakr?cony trzema kamerami umieszczonymi pod ró?nymi k?tami. Wraz z wytworzonym przyspieszeniem, ogl?damy klatka po klatce ca?kowite zniszczenie domu. Ka?de uj?cie ujawnia ukryt? powierzchni? i eksponuje j? w ?wietle. Gdy dom zostaje ca?kowicie zburzony, odbudowywany jest w innym miejscu.
Hus to film o czasie i procesie.

Stan BRAKHAGE
MOTHLIGHT, USA, 1963, 16 mm, kolor, niemy, 24 ips, 4min.
Czyli co zobaczy ?ma od momentu swoich narodzin do ?mierci, je?eli czer? zmieni si? w biel, a biel w czer?.

Thomas BARTELS
RAGOUT, Germany, 1990, 16 mm, kolor, Optique, 24 ips, 11min.
Podczas przygotowania posi?ku, sk?adniki o?ywaj?. Zaczynaj? bulgota?, pieni? si?, tryska?, buntowa? si?, rozje?d?a? si?, by w ko?cu rozpierzchn?? si? po pod?odze. Szybko, otwórzmy drzwi i pozwólmy uciec tej kolorowej miksturze!

Hy HIRSH
GYROMORPHOSIS, USA, 1956, 16 mm, kolor, Optique, 24 ips, 7min.
„Wizualne wariacje na temat rze?by kinetycznej Constentina Niewwenhuisa. Adaptacja „Light Space modulator” , kompozycji ?wietlnej Laszlo Moholy-Nagy’ego opartej na abstrakcyjnym ekspresjonizmie cool jazzu. Film zosta? nagrodzony na festiwalu w Brukseli w 1958 r.” William Moritz.

Len LYE
FREE RADICALS, USA, 1957-79, 16 mm, czarno-bia?y, Optique, 24 ips, 5min.
„FREE RADICALS wykorzystuje bia?e linie zr?cznie wyryte na czarnej ta?mie z drganiami na ka?dej klatce, definiuj?c dynamik? kina jako rytualny ruch wype?niony energi?.” P.A. Sitney

Thierry VINCENS
GIRAGLIA, France, 1968, 35 mm, Couleur, Optique, 24 ips, 5min30.
GIRAGLIA, nakr?cona w 1968 r. z fragmentami muzycznymi “Jerks” Pierre’a Henry’ego, skomponowanymi do Messe pour un Temps Présent Maurice’a Béjarta, stworzonej rok wcze?niej na festiwalu w Avignon. W 1963 Maurice Fleuret napisa?:
“Kinowe projekcje Thierry’ego Vincensa to wi?cej ni? wielki akt kina abstrakcyjnego, wi?cej ni? ilustracja wewn?trznego ?wiata, w którym muzyka odbija jego echa; okre?laj? one liryczn? syntez? z brzmieniowym uniwersum, którego si?a perswazji jest unikalna w historii nowej sztuki.”

Takashi ITO
SPACY, Japan, 1981, 16 mm, kolor, Optique, 24 ips, 9min.
Film, którego tematem jest miejsce (sala gimnastyczna A), czas (10 minut trwania filmu)
oraz niezgodno?? rzeczywisto?ci (sala gimnastyczna) i iluzji (przedstawienie gimnazjum). Wszystkie komponenty s? ?ci?le po??czone w nieko?cz?cym si? cyklu, wst?dze Möbiusa, w filmie Eschera ukazanej w japo?skim tempie, od Wolnego do Szybkiego, od Pianissimo do Fortissimo.

José Antonio SISTIAGA
IMPRESSIONS EN HAUTE ATMOSPHÈRE, France, 1989, 35 mm, kolor, Optique, 24 ips, 7min.
„ Jest to j?zyk kina, który wyra?ony przez malarza pozwala nam poprzez kadrowanie odkry? przestrzenny wymiar (makro/mikroskopijny) z jego w?asnego punktu akcentowania, esencj? czasu, zasadniczy ruch. Fascynuj?cy temat.” Santos Amestoy
“Barwy nie pojawiaj? si? przypadkowo ale wypracowuj? logik? dynamiki, ci?g?y ruch energii – tre?ci.” Claira Janes
„Z nim, malarstwo odnajduje w?a?ciwy sobie ruch. Jego kadry s? ruchome. Stanowi? one kino. Bóg czy raczej kreator na jego poziomie wydaje si? istnie? w tej pracy, która jest przez zbudowana przez czas.” Mariano Sanchez

poprzednia strona.